obraz z marią i martwym jezusem

Został zniszczony obraz "Jezu ufam Tobie"! RMF FM RMF ON RMF24 RMF Classic RMF MAXX Radio RMF24. Fakty; W kościele wandal zniszczył znany obraz z Jezusem! 13 kwietnia 2017, 17:00. Kup teraz na Allegro.pl za - obraz Maryi z Jezusem plus obraz Jezusa (12904461962). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Magdalena (obraz Tycjana) Maria Magdalena (obraz Jacopa Tintoretta) Maria Magdalena pokutująca. Maria z Dzieciątkiem i świętymi. Maria z Egiptu (obraz Jacopa Tintoretta) Marta i Maria Magdalena (obraz Caravaggia) Tadeusz Borowski, Pożegnanie z Marią, Pożegnanie z Marią. Pożegnanie z Marią to zbiór opowiadań Tadeusza Borowskiego z 1947 roku, na który składają się: Pożegnanie z Marią, Dzień na Harmenzach, Proszę państwa do gazu, Śmierć powstańca i Bitwa pod Grunwaldem . Wszystkie te teksty łączy postać Tadka — głównego bohatera Obraz na płótnie - Jezus wzór 13. 59,00 zł. Poprzedni. 1. 2. Obrazy religijne wydrukowane na płótnie, naciągnięte na krosno malarskie przedstawiające Pana Jezusa. nonton film fast and furious 9 sub indo. Maria i Marta mieszkały w jednej wiosce, w jednym domu. Były rodzonymi siostrami. Razem pracowały i razem się modliły. W swym kobiecym usposobieniu były jednakże różne. Inaczej, bo z odmienną wrażliwością pojmowały rolę posługiwania i słuchania. Jezus, idąc do Jerozolimy, był skoncentrowany na najważniejszym swym zadaniu – na zbawieniu ludzi. Myślał o swej śmierci. Po drodze wstąpił do Betanii i odwiedził siostry. Był to wielki dzień dla nich obu. Obydwie troszczyły się by należycie Go przyjąć. Marta przygotowywała posiłek, krzątała się, a Maria po swojemu uszanowała Jezusa – usiadła, aby Go słuchać. Medytuj postawy tych dwóch kobiet: usługiwanie i słuchanie –przejawy ich miłości, obydwie potrzebne, aby Pan czuł się dobrze, by wypoczął, by zjadł i aby porozmawiał z nimi. Siostry pragnęły godnie przyjąć Jezusa. Marta oddana była domowym posługom, Maria zaś, siedząc u stup Jezusa słuchała Jego słów. Pomyśl, co oznacza: siedzieć u nóg Pana? To postawa zasłuchania ucznia, trwania przy Mistrzu. By służba nie była ciężarem Marta (po aramejsku to imię znaczy: pani domu, gospodyni) zajmowała się rozmaitymi pracami, usługiwaniem przy posiłku. Była zabiegana, przepracowana, ale szczęśliwa. Przyjęła Jezusa, troszczyła się o Niego, niepokoiła się, a później zrobiła wymówkę Marii. Nawet pouczyła Jezusa, co On powinien powiedzieć jej siostrze. Czy chciała się przez to poskarżyć, że jest przepracowana? Gdzie leżał problem Marty? Niepokoiła się i martwiła o zbyt wiele rzeczy, działa energicznie, chciała wykonać należycie wszystkie prace, nie miała pokoju w sobie. Jej serce wypełniały liczne troski. Oczy i ręce wynajdywały nowe potrzeby, a nogi niosły ją z miejsca na miejsce. Była przytłoczona obowiązkami; wiele robiła i mówiła, lecz nie słuchała. Brakowało jej ciszy i spokoju. Odmówiła też swej siostrze prawa bycia odmienną od niej; chciała, aby Maria pracowała tak jak ona. Nie słuchała z takim zainteresowaniem jak siostra niezwykłego Gościa, lecz zabrała się szybko za usługiwanie Mu. Miała za złe Jezusowi, że nie rozumiał jej zatroskania: Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Przesadne zatroskanie odwiodło ją od sprawy najważniejszej – tj. słuchania Pana. My też mamy czasami zbyt wiele roboty, a zbyt mało czasu. Nie starcza nam siły i jesteśmy zdenerwowani. Czasami szemrzemy Bogu i mamy za złe każdemu, że nie przychodzi nam z pomocą. W takich chwilach i do nas Pan mówi Troszczysz się i niepokoisz o wiele. Bóg dał nam siły i czas w określonej ilości. Dlatego nie jesteśmy ani wszechmocni, ani wieczni, ale mamy wystarczająco siły i czasu, do spełnienia zadań, które On nam w życiu przydzieli. Czasami staramy się o wiele, o wiele więcej niż potrzeba – niż tego chce od nas Bóg. Jeśli samowolnie robimy to, czego On od nas nie wymaga, to zawsze będzie nam brakowało czasu. Czynić to, co jest potrzebne Maria była skupiona na jednym słuchała słów Jezusa. Były one dla niej najważniejsze. Milczała. Nawet po interwencji swej siostry nic jej nie odpowiedziała. Jedynie siedziała i słuchała, ale miała swój udział w godnym przyjęciu Jezusa. Cechowała ją harmonia, wewnętrzna jedność i spokój. Była skoncentrowana na tym, co Jezus mówił, i to było dla niej najważniejsze i Jezus, chciał uradować obie siostry. Pozwolił im, przyjąć siebie, służyć sobie i słuchać, kiedy głosił im słowo o Królestwie Bożym. Medytuj zachowanie Jezusa; co mówił, kiedy Marta gwałtownie nalegała: Powiedz jej, żeby mi pomogła. On nie krytykował aktywności Marty, ale sposób jej działania: ten nerwowy niepokój, nadmierną troskę o wiele, przesadną gorliwość, podczas gdy potrzeba tylko jednego. Nie postrzegał też Marii tak, jak przedstawiła ją jej siostra. Cieszył się postawą uczennicy zasłuchanej w Jego słowa. Dostrzegł też ofiarną służbę Marty wobec Niego i nie proponował jej, aby przestała pracować, lecz pouczył ją, aby skoncentrowała swą aktywność na jednej zasadniczej potrzebie: potrzeba tylko jednego. Cząstka, którą wybrała Maria jest dobra. Nie tylko usługiwanie jest cennym przedmiotem kobiety; to tylko cząstka jej życia. Służba nie może być jedyną koniecznością dla obu sióstr. Słuchanie słów Pana jest dobrą propozycją dla wszystkich: kobiet i mężczyzn wszechczasów. Pomyśl o twoim byciu przy Jezusie i zasłuchaniu w to, co On mówi. Czy ziarno Jego słów nie jest zagłuszone przez twój nadmierny aktywizm? Maria ma dobry udział w przyjęciu Jezusa; obrała dobrą cząstkę, ale była to też tylko cząstka. Twoje życie nie może być samą aktywnością ani też samą kontemplacją. Maria i Marta były rodzonymi siostrami, mieszkały w jednym domu. Modlitwa i służba nich będzie w tobie zgodnie zestrojona. Nie jest najważniejsze, co Jezusowi dasz, lecz to, co On ci powie. Słuchając Jego słów, umożliwisz sobie i innym lepszą służbę. Trzeba siedzieć u stóp Pana i wiedzieć, po co się tam siedzi. Wówczas owoce pracy będą błogosławione, a życie będzie dobre, radość obfitsza, pokój w tobie i wokół ciebie mocniejszy. Z pewnością pomoże nam w tym medytacja nad Słowem Bożym. Jeśli nie będziemy słuchającą Marią, to łatwo staniemy się zbyt zatroskaną Martą i otrzymamy od Pana Jego napomnienie. Stary Testament- Bóg Ojciec - Stań się (Stanisław Wyspiański) :.- Stworzenie Adama (Michał Anioł) :.- Adam i Ewa (Tycjan) :.- Święta Trójca (Andriej Rublow) :.- Ofiara Abrahama (Andrea del Sarto) :.- Abraham i Izaak w drodze (Marc Chagall) :.- Józef w pałacu faraona (Jacopo Amigoni) :.- Judyta i Holofernes (Tintoretto) :. Nowy Testament- Niepokalane Poczęcie (Giovanni Battista Tiepolo) :.- Zwiastowanie i Nawiedzenie(Melchior Broederlam) :.- Zwiastowanie (Fra Angelico) :.- Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny (Domenico Ghirlandaio (Domenico Bigordi)) :.- Sen św. Józefa(Georges de la Tour) :.- Sen Józefa(Gaetano Gandolfi) :.- Zaślubiny Najświętszej Maryi Panny (Robert Campin) :.- Narodzenie św. Jana Chrzciciela (Domenico Ghirlandaio - Domenico Bigordi) :.- Mistyczne Boże Narodzenie(Alessandro di Mariano Filipepi, zwany Sandro Botticelli) :.- Boże Narodzenie z Izajaszem i Ezechielem (Duccio di Buoninsegna) :.- Boże Narodzenie (Hans Memling) :.- Boże Narodzenie (Federico Barocci) :.- Boże Narodzenie (Martin Schongauer) :.- Boże Narodzenie (Petrus Chrystus) :.- Boże Narodzenie (Geertgen Tot Sint Jans) :.- Pokłon Trzech Króli (Hieronymus Bosch) :.- Pokłon Trzech Króli (Hans Memling) :.- Trzej Królowie(Autor nieznany) :.- Ofiarowanie Jezusa w świątyni (Guido di Pietro da Mugello) :.- Ofiarowanie w świątyni (Hans Memling) :.- Ofiarowanie w świątyni (Philippe de Champaigne) :.- Ofiarowanie w świątyni (Mantenga) :.- Odpoczynek podczas ucieczki do Egiptu (Joachim Patinir) :.- Dysputa z doktorami w świątyni (Veronese) :.- Dobry Pasterz (Bartolomé Esteban Murillo) :.- Święty Jan Chrzciciel (Leonardo da Vinci) :.- Krajobraz ze św. Janem Chrzcicielem nauczającym (Joachim Patinir) :.- Chrzest Jezusa (Piero della Francesca) :.- Chrzest Chrystusa (Andrea del Verrocchioi) :.- Chrzest Chrystusa (Henryk Siemiradzki) :.- Chrzest Chrystusa (Cima da Conegliano) :.- Taniec Salome (Benozzo di Lese di Sandro zwany Benozzo Gozzoli) :.- Ścięcie św. Jana Chrzciciela(Pierre Cécile Puvis de Chavannes) :.- Ścięcie św. Jana Chrzciciela(Michelangelo Merisi da Caravaggio) :.- Powołanie apostołów Piotra i Andrzeja (Duccio di Buoninsegna) :.- Wesele w Kanie (Duccio di Buoninsegna) :.- Wesele w Kanie Galilejskiej(Giotto di Bondone) :.- Powołanie świętego Mateusza (Michelangelo Merisi da Caravaggio) :.- Wypędzenie przekupniów ze świątyni (Jacopo Bassano) :.- Dobry Samarytanin (Johann Karl Loth) :.- Chrystus uzdrawiający niewidomego (El Greco) :.- Uzdrowienie niewidomego (Duccio di Buoninsegna) :.- Chrystus i Samarytanka (Henryk Siemiradzki) :.- Chrystus i jawnogrzesznica. Pierwsze spotkanie Chrystusa z Marią Magdaleną (Henryk Siemiradzki) :.- Jezus w domu Marty i Marii (Joachim Beuckelaer) :.- Jezus w domu Marii i Marty (Johannes Vermeer van Delft) :.- Chrystus w domu Marty i Marii (Diego Rodríguez de Silva y Velázquez) :.- Chrystus w domu Marty i Marii (Henryk Siemiradzki) :.- Przemienienie Pańskie(Lorenzo Lotto) :.- Przemienienie (Giovanni Bellini) :.- Przemienienie (Alessandro di Mariano) :.- Przemienienie (Fra Angelico) :.- Przemienienie (Rafael) :.- Wjazd Chrystusa do Jerozolimy (Pietro Lorenzetti) :.- Ostatnia wieczerza (Leonardo da Vinci) :.- Obmywanie nóg (Tintoretto) :.- Modlitwa w Ogrójcu (Duccio di Buoninsegna) :.- Modlitwa w Ogrójcu (El Greco) :.- Judasz (Edward Okuń) :.- Łzy świętego Piotra (Dominikos Theotokopulos, zwany El Greco) :.- Chrystus przed Piłatem (Jacek Malczewski) :.- Chcemy Barabasza (Honoré Daumier) :.- Biczowanie Chrystusa (Piero della Francesca) :.- Nałożenie cierniowej korony (Anton van Dyck) :.- Twarz Chrystusa (Claude Mellan) :.- Głowa Chrystusa w cierniowej koronie (Lucas Cranach starszy) :.- Ecce Homo (Juan de Valdés Leal) :.- Ecce Homo (Quentin Massys) :.- Ecce Homo (Adam Chmielowski) :.- Wyszydzenie Chrystusa (Guido di Pietro da Mugello, zwany Fra Angelico) :.- Chrystus w drodze na Kalwarię (Andrea di Bartolo) :.- Upadek w drodze na Kalwarię (Rafael) :.- Weronika i Święte Oblicze (El Greco) :.- Ukrzyżowanie (Autor nieznany) :.- Ukrzyżowanie (Grünewald) :.- Ukrzyżowanie (Emil Nolde) :.- Ukrzyżowanie (Rafael) :.- Białe ukrzyżowanie (Marc Chagall) :.- Chrystus św. Jana od Krzyża (Salvador Dalí) :.- Trójca Święta(Tomaso di ser Giovanni Guidi di More-Masaccio) :.- Żółty Chrystus (Paul Gauguin) :.- Współcierpienie (Adolphe William Bouguereau) :.- Zdjęcie z krzyża (Pedro Machuca) :.- Zdjęcie z krzyża (Rogier van der Weyden) :.- Martwy Chrystus podtrzymywany przez Maryję i św. Jana (Giovanni Bellini) :.- Opłakiwanie Chrystusa (Sandro Botticelli) :.- Złożenie do grobu (Caravaggio) :.- Chrystus zmarły(Andrea Mantegna) :.- Martwy Chrystus i dwa anioły (Édouard Manet) :.- Głowa Chrystusa (Leon Wyczółkowski) :.- Zstąpienie do otchłani (autor nieznany) :.- Zejście Chrystusa do piekieł (Sebastiano Luciani) :.- Zmartwychwstanie (Mathis Gothard Nithard, zwany Grünewald) :.- Zmartwychwstanie (Piero della Francesca) :.- Zmartwychwstanie (Emil Nolde) :.- Zmartwychwstanie (El Greco) :.- Jezus ukazujący się Marii Magdalenie (Lavinia Fontana) :.- Noli me tangere (Giotto di Bondone) :.- Wieczerza w Emaus (Hendrick ter Brugghen) :.- Wieczerza w Emaus (Caravaggio) :.- Chrystus ukazuje się apostołom, przechodząc przez zamknięte drzwi (Duccio di Buoninsegna) :.- Św. Tomasz (Peter Paul Rubens) :.- Niewierność św. Tomasza (Hendrick ter Brugghen) :.- Niewierność św. Tomasza (Caravaggio) :.- Niewierność św. Tomasza (Rubens) :.- Wręczenie kluczy św. Piotrowi (Pietro Vannucci) :.- Wniebowstąpienie (Andrea Mantegna) :.- Wniebowstąpienie (Giotto di Bondone) :.- Wniebowstąpienie (Pietro Vannucci) :.- Wniebowstąpienie (autor nieznany) :.- Zesłanie Ducha Świętego (Tycjan - Tiziano Vecellio) :.- Zesłanie Ducha Świętego (El Greco) :.- Zesłanie Ducha Świętego (Giotto di Bondone) :.- Zesłanie Ducha Świętego (Juan de Flandes) :.- Zesłanie Ducha Świętego (Duccio di Buoninsegna) :.- Męczeństwo św. Szczepana (Juan de Juanes) :.- Święty Piotr uzdrawiający swym cieniem (Masaccio) :.- Męczeństwo św. Jakuba Starszego (Jean Fouquet) :.- Nawrócenie św. Pawła w drodze do Damaszku (Michelangelo Merisi da Caravaggio) :.- Nawrócenie św. Pawła(Michał Anioł) :.- Nawrócenie Szawła (Jan Bogaert) :.- Św. Paweł nauczający w Atenach (Rafael) :.- Św. Piotr i Paweł (El Greco) :.- Św. Paweł w więzieniu(Rembrandt) :.- Kłamstwa Antychrysta (Luca Signorelli) :.- Światłość świata(William Holman Hunt) :.- Król królów (Giotto di Bondone) :.- Paryska Apokalipsa (autor nieznany) :.- Sąd Ostateczny(Michał Anioł - Michelangelo Buonarroti) :.- Sąd Ostateczny(Hans Memling) :.- Sąd Ostateczny (Jan van Eyck) :. Podobno miał dziecko z Marią Magdaleną. Ponoć nie umarł na krzyżu, ale uciekł z nią i podróżowali po świecie. Rzekomo zmarł jako starzec w Indiach, gdzie do dziś jest jego grób. Teorii spiskowych na temat Chrystusa jest Nowym Testamencie możemy przeczytać, że Żydzi przekupili strażników pilnujących grobu Jezusa, aby ci rozpowiadali, że w nocy zakradli się jego uczniowie, by wykraść ciało. W Ewangelii według św. Mateusza czytamy: "Dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: »Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali«. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego" (Mt. 28, 12-15).Teorii spiskowych związanych z Chrystusem jest wiele. Wszystkie brzmią intrygującoSporo zagadek i domysłów wiąże się z postacią Marii Magdaleny. W Nowym Testamencie wspominają ją wszyscy czterej ewangeliści. Święty Łukasz pisze o niej już na początku działalności duszpasterskiej Jezusa w Galilei. Miała być jedną z jego pierwszych towarzyszek. U pozostałych pojawia się dopiero w momencie ukrzyżowania Chrystusa. Wszyscy wspominają o niej jako tej, która jako pierwsza dotarła do jego grobu. Św. Jan tylko ją wymienia z imienia, chociaż najpewniej nie dotarła tam sama (mówi: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie go położono").Pierwsi ojcowie Kościoła umniejszali rolę kobiet, a co za tym idzie - Marii Magdaleny. Sprowadzali ją w dużej mierze tylko do postaci nawróconej grzesznicy. Dopiero w 1969 roku papież Paweł VI oficjalnie oczyścił jej imię. Wątpliwości i domysłów pozostało jednak wiele. Najbardziej kontrowersyjną historią jest ta, że Jezus miał mieć dziecko z Marią Magdaleną. Tę teorię spiskową wykorzystał zresztą Dan Brown w swoim bestsellerze "Kod Leonarda da Vinci". Po ukrzyżowaniu kobieta miała uciec z dzieckiem do Francji, a ich potomek stać się protoplastą dynastii Merowingów. To Maria Magdalena miała być Świętym Graalem przechowującym krew Chrystusa - wersja głosi, że Jezus nie umarł na krzyżu, a został w jakiś sposób uśpiony #- na przykład octem podawanym mu na hizopie. Miał trzy dni spać, a potem... uciec z Marią Magdaleną i razem podróżować po Europie. Niektórzy potwierdzenia wersji, że byli parą, szukają w Piśmie Świętym. Twórcy tej teorii spiskowej zauważają, że gdy Maria Magdalena spotyka zmartwychwstałego Chrystusa, przed grobem mówi do niego po hebrajsku "Rabbuni", "nauczycielu". Jest to zdrobnienie, które może zawierać też czułość. Jezus odpowiada jej "Nie zatrzymuj mnie", ale w innym tłumaczeniu łacińskie zdanie "Non me tangere" oznacza "Nie dotykaj mnie". Spiskowcy uważają, że skoro Chrystus tak powiedział, to znaczy, że ich dotychczasowe powitania były bliskie, więcej zamieszania wprowadza apokryficzna (nieuznawana przez Kościół) "Ewangelia żony Jezusa". We wrześniu 2012 zaprezentowała ją prof. Karen Leigh King z Harvardu. To niewielki skrawek papirusu (4x8 cm) w języku koptyjskim, datowany na IV-IX wiek, który zawiera kilka urwanych zdań, w tym dość dwuznaczny fragment: "Jezus rzekł im: »Moja żona…«", a następnie "ona może stać się moim uczniem".Wedle tradycji Kościoła Jezus nie mógł mieć nie tylko żony, ale też ani braci, ani sióstr, bo Maryja była dziewicą. Są tacy, którzy twierdzą jednak, że miał bardzo liczną rodzinę i mają mocne argumenty w... Biblii. "(...) Nauczał ich w synagodze, tak że byli zdumieni i pytali: »Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Miriam, a Jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także Jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas?«" - czytamy w Ewangelii św. Mateusza (13, 54-56). Natomiast po przemianie wody w wino podczas wesela w Kanie Galilejskiej św. Jan dopowiada jedno zdanie; "Następnie On, Jego Matka, bracia i uczniowie Jego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni" (2, 12). Kościół katolicki wyjaśnia te fragmenty, mówiąc, że Jezus braćmi nazywał wszystkich swoich towarzyszy i uczniów. Grekokatolicy mówią najczęściej, że owi bracia byli synami św. Józefa z pierwszego małżeństwa."Następnie On, Jego Matka, bracia i uczniowieJego udali się do Kafarnaum, gdzie pozostali kilka dni"(J., 2, 12)W 1887 roku Rosjanin, niejaki Nikołaj Notowicz - oficer armii carskiej, a potem dziennikarz - przyjechał do Indii. Podróżując z Kaszmiru do położonego w Himalajach miasta Leh, usłyszał od pewnego lamy historię pochodzącego z Izraela świętego Issy. Ów święty miał przebywać w Indiach przez kilka lat w młodości i pobierać duchowe nauki, ale po pewnym czasie został wygnany za krytykowanie systemu kastowego. Wrócił do ojczyzny. Tam nauczał o równości życia, by zginąć na krzyżu. Skojarzenie było oczywiste - czy świętym Issą był Jezus?Zaczął o tę historię dopytywać kolejnych lamów, ale wiedział, że najlepiej będzie dotrzeć do źródeł pisanych. W końcu jeden z nich powiedział mu, że w archiwum klasztoru w Himis przechowywana jest kopia życiorysu świętego. Notowicz twierdził, że do niej dotarł, ale nie mógł jej zabrać do publikacjach, jakie wydał po powrocie do Rosji, twierdził, że dokument ten jest historią życia Jezusa, w której zawarta jest opowieść o latach pominiętych w Nowym Testamencie. Ewangeliści bowiem opisują dzieciństwo Chrystusa, a potem cuda i życie, kiedy zaczął działać publicznie. Święty Łukasz wspomina tylko, że wcześniej "Jezus czynił postępy w mądrości". Rosjanin twierdził, że ten czas Syn Boży spędził w Indiach, gdzie znany jest właśnie jako św. Issa. Uczył się tam języka, studiował święte księgi hinduizmu, a wśród niższych kast nauczał o równości i jednym Bogu. W politeistycznej krainie takie hasła miały nie spodobać się możnym, którzy postanowili zabić Issę. Udało mu się jednak uciec i wrócić przez Persję do ojczyzny, gdzie zginął męczeńską śmiercią. "Kiedy zaszło słońce, skończyły się cierpienia Issy. Stracił świadomość, jego dusza uwolniła się od ciała i na powrót złączyła z Bogiem" #- czytamy w "Żywocie św. Issy - najlepszego z synów człowieczych". Tak brzmiał tytuł pisma przechowywanego w klasztorze. Na końcu zaznaczone jest, że ciało Issy zniknęło z grobu, a jego naukę przejęło wiele Europie powątpiewano w historię opisaną w wydanej przez Notowicza książce "Nieznane życie Jezusa". Krytykowała go część chrześcijańskich duchownych, a niektórzy naukowcy kwestionowali, czy Rosjanin w ogóle dotarł do Kaszmiru i czy dokument, o którym opowiada, istnieje. Ostatecznie jego wersję potwierdziło dwóch innych podróżników, którzy dotarli w tamten region. Jeden z nich usłyszał też, że tamtejszych mnichów faktycznie odwiedził Rosjanin ze złamaną nogą (Notowicz w Indiach doznał takiej kontuzji).Żaden ze śmiałków nie wiedział jeszcze wtedy, że w Śrinagarze - stolicy regionu #- znajduje się grobowiec, w którym ma spoczywać... ciało Jezusa. Tak twierdzili członkowie pewnej islamskiej sekty. Yuz Asafa - jak nazywano pochowaną tam postać - miał być starożytnym prorokiem z Zachodu, który sam siebie nazywał Synem Bożym. Umarł w sędziwym wieku i bynajmniej nie na krzyżu. Jego grób jest zresztą do dziś jedną z atrakcji turystycznych miasta. Do "Żywotu Issy" nigdy nie udało się dotrzeć. olej na płótnie, 1581 Galeria Uffizi, Florencja Święta Maria Magdalena była pierwszą osobą, która ujrzała zmartwychwstałego Jezusa. Pada na kolana, ledwie śmie wznieść oczy w Jego kierunku. W dłoni trzyma jeszcze flakonik z olejami, którymi miała namaścić Jego martwe tę znajdujemy w Ewangelii według świętego Jana. Maria Magdalena nie wiedziała początkowo, z kim rozmawia. Poznała Chrystusa dopiero wtedy, gdy zwrócił się do niej po imieniu. Właśnie tę chwilę na obrazie jest także inna scena, namalowana z lewej strony, na dalszym planie. Widzimy tam również Marię Magdalenę, w czerwonej szacie, jak z inną kobietą zbliża się do grobu Chrystusa. Grób jest już pusty. Przez otwarte wejście widać jednego z aniołów, który w tym miejscu objawił się kobietom, by poinformować je, że Jezus żyje. Scena ta rozgrywa się więc chwilę wcześniej niż spotkanie Zbawiciela z Marią Magdaleną. Obraz w dwóch scenach opowiada nam w ten sposób cały fragment Magdalena myślała początkowo, że rozmawia z ogrodnikiem. Patrzymy na obraz jakby jej oczami, dlatego Zbawiciel trzyma w ręce ogrodniczą łopatę, a na głowie ma zresztą na obraz oczami kobiety nie tylko dlatego, że narratorką jest Maria z Magdali. Autorką dzieła jest również kobieta, córka znanego malarza Prospera Fontany. Lavinia Fontana (1552–1614) była pierwszą w historii malarką, która zdobyła sławę i przyjmowała zamówienia od bogatych zleceniodawców. Dziś jej obrazy można podziwiać w najważniejszych muzeach na świecie. (za: Leszek Śliwa, Gość Niedzielny Nr 14/2008) «« | « | 1 | » | »» Lista słów najlepiej pasujących do określenia "obraz bez ram":KICZRAJBLEJTRAMAKTKRAJOBRAZOPRAWARAMIARZKOTYDAMKIBOHOMAZWIZJASZMIRADZIADMAPAMALOWIDŁOPŁÓTNOSZKICPIETAMALARZSZEWC

obraz z marią i martwym jezusem